Zondag 27 okt., mijn laatste dag

Mambo!

Vanochtend ben ik heel vaak wakker geworden, ik denk dat het komt omdat ik wist dat ik bijna naar huis ga. Om 06:00u toch maar opgestaan, want ik kon echt niet meer slapen en we gingen toch op tijd naar de kerk. Om 7:45u (ze was te laat) kwam Jackie ons ophalen, Emanuel ging ook mee. De kerk is geen kerk zoals wij die kennen. Het is meer een soort grote feestzaal met een podium en heel veel witte plastic stoeltjes. Ze weten hier wel hoe ze het leven leuk moeten maken hoor, iedereen heeft z’n vrolijkste kleren aan en ongeveer de helft van de kerkdienst staan er mensen te zingen en iedereen zingt mee. Er staat zelfs een drumstel en twee keyboards en ze hebben een elektrische gitaar. Het zingen wordt hierdoor begeleid. Ze weten er echt een feestje van te maken! Ook heel mooi om ge zien hoe erg de mensen op gaan in de muziek, hun gedachten en gebeden. Het laatste half uur begon een man uit de bijbel te lezen voor bidden. Maar hij is meer een entertainer dan een voorlezer. Kortom, naar de kerk gaan in Tanzania is echt niet saai! Jackie heeft ons weer thuis afgezet en toen is Mercy begonnen met koken en ik heb gelezen. Mijn laatste lunch hier was echt een feestmaal en Jackie kwam ook. We hadden pilau (maken ze vaak alleen met speciale gelegenheden), salade, guacamole, fruit en de lekkere thee met melk. 

‘s Middags heb ik mijn koffer ingepakt en een film gekeken. Om 18:00u heeft Jackie me naar het vliegveld gebracht! Voordat je binnenkomt moet je je paspoort en boardingpass laten en alles moet door een scan. Daarna koffer ingecheckt (dit keer niet te zwaar) en toen bleek dat ik weer naar buiten moest want er is alleen een geldwisselkantoor bij de aankomsthal. Dus ik ben door de regen daarna toegerend, daar m’n geld omgewisseld en vervolgens weer terugverend. Ik hoefde niet opnieuw m’n paspoort te laten zien, want die man herkende mij nog. Daarna om bij de Gates te komen moest ik mijn boarding pas laten zien en toen ik die uit mijn paspoort trok, viel er opeens een heel groot insect uit... ben ik even blij dat die er nu uitviel en niet dat ik hem in het vliegtuig opeens zie... 

Nu zit ik aan een lekkere sandwich en is het wachten op het boarden. 

Ik kijk terug op 4 geweldige weken die echt voorbij gevlogen zijn, het is niet te bevatten hoe snel het ging. Het was een fantastische ervaring, ik heb veel leuke mensen ontmoet, leuke dingen gedaan en heel veel gezien! Ik had dit voor geen goud willen missen! En als ik Tanzania in twee woorden moet omschrijven: hakuna matata!