Vrijdag 4 okt., de eerste keer dat ik een bevalling heb meegemaakt...

Hallo allemaal! 

Vandaag zou mijn laatste dag op de kinderafdeling zijn. Om kwart voor 9 kwam ik daar aan, toen heb ik me omgekleed en gewacht op de dokter. Normaal is die er om 9 uur maar wat bleek, hij had rond 6 uur ‘s ochtends al de ward round gelopen dus kwam hij nu niet meer. Verder was er niks te doen op de afdeling en ik kon nergens bij helpen, dus toen ben ik maar naar male ward gegaan, waar Frederikke en Martine waren. Daar was ook al niks te doen dus toen hebben we even gewacht op de dokter, die er om 10 uur nog niet was. Dus zijn we naar labour ward gegaan, waar op dat moment wel wat te doen was haha. Ik heb dus vandaag m’n eerste bevalling gezien! En met alle respect, want het ontstaan van nieuw leven is heel mooi, maar het was verschrikkelijk om mee te maken... tenminste zoals het er hier aan toe gaat. De vrouw had op een gegeven moment al 10 cm ontsluiting en had hele sterke weeën, maar ze mocht nog niet persen. Toen ze daarna wel mocht persen, was ze te moe en te zwak om het helemaal zelf te doen. Dus stond er een andere vrouw met haar hele lichaamsgewicht tegen die buik te drukken om zo de baby er letterlijk uit te duwen. Ondertussen werd er boos van alles naar de bevallende vrouw geschreeuwd, omdat ze het niet goed zou doen. Voordat ze ging persen, ben ik twee keer naar buiten gegaan voor frisse lucht. Want het zien is prima, maar de geur die ervan af komt is echt niet te houden!! Toen de baby uiteindelijk was geboren, huilde die maar amper. Ze werd aan d’r voeten opgetild en er werd behoorlijk hard tegen haar aan geslagen totdat ze harder ging huilen. Daarna werd ze op de buik van de moeder gelegd, die er nog geen enkel moment naar om had gekeken, om de navelstreng af te knippen. Toen dat was gebeurd, werd ze ingepakt en weggelegd op een verwarmde plek waar niemand er meer naar omkeek. De placenta was er nog steeds niet uitgekomen en dus kwam de dokter eraan die er met zijn halve arm in ging om deze er uit te trekken. De vrouw verging van de pijn en schopte hem weg, waardoor hij weer boos begon te schreeuwen tegen haar. Deze bevalling was geen natuurgeweld, maar menselijk geweld! De vaders mogen niet bij de bevalling aanwezig zijn als er ook andere vrouwen aan het het bevallen zijn. De vrouwen staan er dus helemaal alleen voor, want het is ook niet zo dat de vaders buiten aan het wachten zijn. Het moment dat de baby eruit kwam was wel mooi om te zien😉, totdat ze begonnen te slaan...

Vanmiddag zijn we de stad in gegaan om geld te pinnen, want morgen gaan we de Kilimanjaro beklimmen! Tot de eerste stop, dat is hoog genoeg voor één dag! 

Daarna had Mercy lekker voor ons gekookt en nu is Frederikke brownies aan het bakken dus die we gaan zometeen lekker eten! 

Tot morgen!